Bisikletine tutkuyla bağlı olan 68 yaşındaki Ramazan Kaya, ilerleyen yaşına karşın “30 yıllık yol arkadaşım” dediği bisikletinden vazgeçemiyor. Merkez Karatay ilçesine bağlı Hacısadık Mahallesi’nde yaşayan Kaya, her gün kilometrelerce pedal çevirdiği bisikletine gözü üzere bakıyor. Kaya’nın en büyük zevki ise konutunda bile gözünün önünden ayırmadığı bisikletinin yanında radyo dinleyip çay sefası yapmak.
Kaya, çiçeklerle, Türk bayraklarıyla, zillerle ve nazar boncuklarıyla süslediği bisikletini, her sabah elleriyle, silerek temizliyor. Bisikletinin art selesini ninesinden hatıra kalan asırlık el dokuması heybeyle süsleyen Kaya, alışveriş üzere günlük getir götür işlerinde de taşıma için bu heybeyi kullanıyor. Gençlik yıllarında çobanlık yapan, şimdilerde ise yaşlı aylığıyla geçimini sağlayan Ramazan Kaya, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hayattaki en kıymetli varlığının bisikleti olduğunu söyledi.
Bisikletini her şeyden çok sevdiğini belirten Kaya, “Hem ulaşım hem de spor için çok hoş bir vasıta. Tıp fakültesine, Saraçoğlu’na, Tatlıcak’a giderim. Konya’nın dört bir tarafını gezerim. Bisikletimi çok seviyorum. Artık bu antika oldu lakin bana son model araba verseler bisikletimi vermem. ” diye konuştu.
Bisikleti için vasiyet bırakmış
Vefatından sonra da bisikletinin bedel görmesini isteyen Kaya, çocuklarına vasiyet bıraktığını tabir ederek şunları kaydetti: “Bu bisiklet, benim 30 yıllık yol arkadaşım. Benim için hayatımda evvel hanımım, sonra bisikletim gelir. Çiçekleri çok sevdiğim için çiçekleri taktım. Kutsal olduğu için de bayrağımı taktım. Çocuklarıma vasiyetim var. Ben ölürsem kimse benim bisikletime dokunmayacak. Değerini bilen binsin. Değerini bilen olmazsa duvara astıracağım. Müzedeymiş üzere duracak.”
“Helal parayla aldığım için çalınmıyor”
Kaya, bisikletini çok büyük zorluklar çekerek aldığını belirterek şunları söyledi: “Sokakta bıraksam, 10 sene kalsa kimse dokunmaz. Zira buna verdiğim parayı nasıl kazandığımı bir Allah bilir, bir de ben bilirim. Çobanlık yapardım. 800-900 koyun yayardık. Kışın onun yavrusunu alır büyütürdük. Günlük 80-90 çuval saman basardık. Toz dumandan görünmezdik. Ellerim tozdan yarılırdı, kemiğe bedeldi. O parayla aldım bisikletimi. Helal parayla aldığım için de kimse dokunamıyor.”
{sitename}
