Butik Bir Koy Söğütü
Denizin tabanında, meskenleri kucaklamış çiçeklerin içerisinde yaşayan bir koy burası. Bilenler bilir, havası bir öbür, insanı bir diğerdir. Adeta denize açılan kapı misali konutlar ve butik pansiyonlar bulunur Söğüt’te. Yalnızca Arnavut kaldırımları arşınlayarak bile insan günü öldürebilir burada, “Keşke o çiçekli meskenlerden birinde yaşayan ben olsaydım” diye düşünmeden edemez. Vakitsiz bir vakitte Söğüt’e kesinlikle uğrayın, bir anlığına da olsa kent hayatını ve kendinizi unutun.
Söğüt’ün vazgeçilmezi Octopus Restoran
Akşama yakın bir saatte vardığımızdan ötürü kısa bir deniz sefasının akabinde soluğu klasik olarak Söğüt’ün vazgeçilmez duraklarından Octopus Restoran’da alıyoruz. Ismi üzere meşhur ve güzel ahtapotu eşliğinde bir kadeh içki, bütün yorgunluğu alıp götürüyor. Dostlarımın, doğum günüm için hazırladıkları sürpriz parti ise adeta geceye damgası vuruyor. Yerden yanan meşaleler ile aydınlanan Söğüt Koyu, alkışlar ve pastalar eşliğinde, arkadaşlarım sayesinde benim için unutulmaz bir ana imza atıyor. Süper bir günü, Söğüt Koyu’nda eşsiz lezzetlerle ve sürprizlerle sonlandırmak, hepimizin yüzünde eşsiz bir gülümsemeye sebep oluyor. Söğüt Köyü ve dostlarım, iyi ki varlar…
En sevdiğim: Dirsekbükü Koyu
Hani fotoğraflar görürsünüz, fotoğrafta denizin üstündesinizdir lakin güya altınızda deniz yokmuşçasına bir boşluk hissi ve manzara vardır o fotoğraflarda. İşte Dirsekbükü, berrak mı berrak suyu ile bu hissi beşere yaşatan ender yerlerden. Ne yüzmeye, ne dalmaya ne de rahatlamaya doyamazsınız Dirsekbükü’nün sularında. Hiç bitmesini istemediğiniz bir hayal üzeredir burada denize girmek. Söğüt Koyu, metrelerce derin olmasına karşın, tabanının bu kadar net görünmesinden dolayı saatlerce yüzebildiğim ender yerlerdendir. Gerçek manada bir terapi için yalnızca teknelerle ulaşılabilen bu düş koya gitmediyseniz kesinlikle ancak kesinlikle listenize alın.
Süper bir tabiat mükemmeli: Dişlice Adası (Aşıklar Adası) ve Bencik Koyu
Rotamızı, Dirsekbükü’nden Benlice Koyu’na çeviriyoruz. Benlice Koyu’na yaklaşırken bizi dalgalardan kurtaran mükemmel Dişlice Adası karşılıyor. Hem de ne karşılama… Tekneleri vakit zaman rüzgârdan koruyan yapısıyla neredeyse birden fazla teknenin tercih ettiği bir yer olduğunu anlatıyor arkadaşlarım. Söylenenlere nazaran yapısından ötürü gizlenmeye müsait geniş kovuklar, eskilerde âşıkların buluşma noktasıymış. Dişlice Adası’nın akabinde birinci günün rotasını sonlandıracağımız Bencik Koyu ile selamlaşıyoruz. Yemyeşil çam ağaçlarının çevrelediği ve dinginliği ile tıpkı bir gölü andıran Bencik Koyu, huzurun diğer bir tarifi olmayı hak eden cinsten hoşlukta.
Amazonların ırmağı: Bencik koyunun en sevdiği kolu
Paddle Board yolcusu kalmasın! Bencik Koyu’ndan kano ile 20 dakikalık arada yer alan yazlık siteye hakikat kürekli sörfümüz ile eğlenceli seyahatimiz başlıyor. Burayı nasıl tanım etmeli bilemiyorum: Azmak mı desem, küçük bir Amazon mu desem. Küçük ırmağın kenarlarındaki ağaç kolları, suların içinde dans ediyor ve bize beğenilen geldin diyor. Tabiat mükemmeli bir kanalın içindeyiz, daha ne olsun. Birkaç defa düşme tehlikesi ise eğlencemize cümbüş katıyor. İşte o an, tatil hiç bitmesin istiyorum.
Asil bir koy: Emel Sayın Koyu (İnbükü)
Ismi üzere Emel Sayın kadar kibar mı kibar, onun kadar asil mi asil duruşu ile etkileyici İnbükü (Emel Sayın) koyundayız. İkinci günümüzü, bu mükemmel koyda yüzerek taçlandırıyoruz. Berrak suyu, denizle flört eden çam ağaçları ile Marmaris’in birden fazla koyu üzere klasik tabirle tam bir tabiat mükemmeli Emel Sayın Koyu. Seyahat tekneleri gelmeye başladığında ise bu hoşluğa veda edip öteki bir koya yelken açıyoruz. Aklımda denizin masmavi rengi ve Emel Sayın ismi kalıyor.
Kuz Bükü Koyu ve Neighbours Restoran
Son koyumuz, yalnızca teknelerle ulaşılabilen Kuz Bükü Koyu. Tabiatı öteki koylar kadar göz alıcı olmasa da denizin paklığı ve hoş tatları ile Neighbours Restoran, bizi kendimize getiriyor. Bir nefes almak için denize atladıktan sonra kendimizi Neighbours’ta, sübye, kalamar, karides, salata ve mesken patatesi üzere eşsiz lezzetleri tadarken buluyoruz. Dönüş hüznü üzerimizdeyken, “Bu süper yerlere bir daha gelmek üzere” cümlesiyle vedalaşıyoruz.
vilayetlere destan Marmaris tekne cinsimiz, düş üzere deniz ve tabiat sahneleri ile günlerce aklımdan çıkmıyor. Bir nebze güneş ışığı ile tabiatın ve denizin verdiği sükûnet, hepimizi gelecek hoş günlere sürükleyecek. Siz siz olun, tabiatın ve denizin verdiği huzurla, ruhunuzu dinlendirmeyi ve kendinizi sıfırlamayı asla lakin asla ihmal etmeyin.
{sitename}
