Bilhassa yerli turistler, Şirince’ye gelerek keyifli vakit geçiriyor. Şirince’de yaşayan esnaf ve halk, gelen tüm turistlere bilhassa “maske” konusunda ikazlarda bulunuyor. Kimi vakit “sosyal aralık kuralı” yolların dar olmasında ötürü çiğnense de Şirince’ye gelenler ve yaşayanlar yeni tip koronavirüs COVID-19 salgını tesiriyle daha dikkatli davranıyor. Şirince’ye gelen yerli ve yabancı turistler en çok ilgiliyi iki uçta bulunan kiliseler ile Rum konutlarına gösteriyor. Taşlı orta sokaklar, dik ve dar yokuşlar, Şirince’ye has yiyecek ve içecekler de ziyarete gelen turistler tarafından ilgi görüyor.
Sevimlice, İzmir’in Selçuk İlçesi’ne bağlı ve Selçuk’a 8 kilometre aralıkta tarihi mimarisi korunmuş turistik bir köy. Özgün ismi olan Kırkınca’nın efsanevi bir çağda dağlara vuran kırk şahsa atfen verildiği rivayet ediliyor. Rum söyleminde Kirkice, Kirkince ve nihayet Çirkince üzere biçimler alan bu isim, Cumhuriyet’in birinci yıllarında periyodun İzmir valisi Kazım Dirik’in talimatıyla Sevimlice formunda resmileştirilmiş. 19. yüzyılda, bilhassa ihracata yönelik incir üretimiyle ünlü, 1800 haneli bir Rum kasabası olarak bilinen Sevimlice, 1923’te Türkiye-Yunanistan nüfus mübadelesi sonucu Rumların ayrılmasıyla (Çoğu Katerini’nin Nea Efesos köyüne yerleşmiştir), Kavala’nın Müştiyan (Moustheni) ve Somokol (Domatia) köylerinden gelen mübadillerle iskân edilmiş.
Köyün evvelce bağcılık, şarap üretimi ve zeytinciliğiğe dayalı olan iktisadı, bir tütün bölgesinden gelen yeni sakinlerinin elinde bir mühlet sekteye uğramış, fakat son yıllarda artan turistik ehemmiyetine paralel olarak, bu dallar yine gelişmeye başlamış. Bağcılık ve zeytinciliğin yanısıra, şeftali, incir, elma, ceviz yetiştirilen Şirince’de, 1950’li yıllarda 2000-3000 civarında iken sonradan 700’e kadar düşen köy nüfusu, 1990’lı yıllardan itibaren turizmin gelişmesiyle birlikte tekrar yükseliş eğilimi içine girmiş. Köyde hala kimi Rum konutları pansiyon olarak hizmet veriyor.
{sitename}
