Kaya mezarları, Likçe yazıtları ve sikkeler, Myra’nın en azından M.Ö. 5’inci yüzyıldan itibaren varlığını sürdürdüğünü gösteriyor. Strabon’un verdiği bilgiye nazaran Likya Birliği’nin altı büyük kentinden biri olan Myra, Likçe yazıtlarda Myrrh ismiyle anılır. M.S. 2’nci yüzyıl, Myra’nın büyük bir gelişmeye sahne olduğu devir olmuş. Likya Birliği’nin Metropolisi olan kentte, Likyalı varlıklı şahısların yardımları ile birçok yapı inşa edilmiş ve onarılmış. Bizans Devri’nde ise Myra, dini taraftan olduğu kadar idari istikametten de önde gelen kentlerden biri pozisyonuna yükselmiş. Fakat kent günümüze dek ulaşan ününü, Aziz Nikolaos’un (Noel Baba) M.S. 4. yüzyılda kentin piskoposu olmasına ve vefatından sonra aziz mertebesine ulaşıp ismine kilise yapılmasına borçlu.
Myra, 7’nci yüzyıldan itibaren gerek zelzele, su baskını ve Demre Çayı’nın getirdiği alüvyonlar, gerekse Arap akınları sebebiyle ehemmiyetini yitirip 12’nci yüzyılda köy hüviyetine dönüşmüş. Günümüz kalıntılarını, akropolün güney eteğinde yer alan tiyatro ile her iki yanında yer alan kaya mezarları oluşturuyor. Yapılan araştırmalara nazaran bugün epey sağlam durumda olan Roma Periyodu surlarının dışında, Helenistik, hatta İ.Ö.5’inci yüzyıla tarihlenen sur kalıntılarına akropol doruğu ve etrafında rastlamak mümkün. Akropolün güney eteğinde yer alan tiyatro, gerek oturma sıraları gerekse sahne binası ile iyi korunmuş bir Roma Devri tiyatrosunun özelliklerini yansıtıyor. Sahne binası ikinci katın yarısına kadar ayakta kalmış. Tiyatronun çabucak iki yanında, kabartmalı yahut düz kaya mezarları yer alıyor.
Likyalıların ahşap konut mimarisinin kaya mezarlarına en iyi uyarlanmış örnekleri olan Myra mezarlarının içinde, ölüyü ve yakınlarını betimleyen kabartmalı mezar, en değişik örneklerden biri. Ayrıyeten yeniden kabartmalı yahut kitabeli birçok kaya mezarı, kayalığın güneye bakan yüzünde üst üste yahut yan yana sıralanmakta. Tiyatro yakınındaki kent merkezine giderken yolun solundaki hamam kalıntıları ise Roma Periyodu tuğla mimarisinin erken ve enteresan örneklerini oluşturuyor.
Su gereksinimi, Demre Çayı’nın aktığı vadi kenarındaki kayaya oyulmuş kanallarla karşılanan ve Likya Konfederasyonu’nda üç oy hakkına sahip altı kentten biri olan Myra’nın “En parlak kent” unvanıyla anılması ne derece kıymetli bir kent olduğunu göstermekte. Myra’nın Likya Konfederasyonu’na ilişkin sikkelerin yanında kendi ismiyle basılmış sikkelerinde, kentin ana tanrıçası Artemis’in Anadolu’nun en eski tanrıçası Kybele formunda temsil edilmiş olması farklı bir ehemmiyet taşır. M.S. 5’nci yüzyılda Likya eyaletinin başşehri olan Myra’nın, St. Paul ve arkadaşlarının uğradıkları kent olması, Hıristiyanlıkça da özel bir ehemmiyet taşıyor.
{sitename}
