Son Doong Mağarası
Vietnam’da bulunan bu devasa mağara, dünyanın en büyük üçüncü mağarası durumunda… Heybetli mağaranın yüksekliği bir buçuk futbol alanı büyüklüğünde… İçinde şahane sarı kumlardan oluşan bir altın plajda var. Harika turkuaz suyu, farklı sarkıtları ve tertemiz kumuyla çok özel bir yer. Bu mağaranın kendisine özel bir ırmağı hatta ormanı bile bulunuyor.
Fingal Mağarası
İskoçya’nın batısında, en yakın kara kesimine 10 kilometre uzaklıkta ıssız bir ada Staffa… 19’uncu yüzyıl başında Fingal Mağaraları’nın keşfedilmesiyle birden ilgi odağı oldu.
Fingal mağarası, dalgaların çarparken içerisinde çıkardığı yankı ve akustik nedeniyle Gal lisanında ‘melodi mağara’ manasına gelen ‘Uamh-Binn’ olarak da biliniyor. Fingal mağarası, İskoçya’nın batı kıyılarındaki Staffa’da ıssız bir kaya ada… Bu büyüleyici ve farklı mağaradaki altıgen sütunlar, bazaltla okyanusta soğuyan lav akışının karışmasıyla oluşmuş.
Yucatan Cenotes, Meksika
Yucatan Yarımadası yıllar evvel yağan yağmur sularının toprak altına süzülmesiyle delinen, gözenekli kireçtaşı kayaçlardan oluşmuş. Vakit içinde oyukların genişlediği bölgelerde kireç taşlarının yüzeyi çökmüş, suları yeşil ve mavi renkteki derin doğal kuyular bu alanda ortaya çıkmış. Mayaların ‘dz’onot’ sözünden ‘su dolu mağara’ manasına geliyor ‘Cenote’ kelimesi…
Mayalar için buralar yer altı dünyasına bir girişin simgesi inancına sahip… Beşerler sık sık hem maddi hem de manevi fedâkarlıklar için burayı kullanıyordu. Maya yağmur Rabbi Chac’ın burada yaşadığı inancı, dinî merkezler ve kentin kentlerinin Cenote etrafında kurulmasını sağlamış. Chichen İtza kentinin kalıntıları ortasında bulunan bu şekil doğal kuyular ‘Kutsal Kuyu’ ya da ‘Kurban Kuyusu’ olarak da biliniyor. Günümüze kadar yapılan çalışmalar sonucunda buradaki kuyulardan çıkan insan iskeletleri, altın, bakır, gümüş objeler yağmur İlahı Chac’a yakarış ismine kurban edilenlerin bu doğal kuyulara atıldığını gösteriyor.
Meksika’nın Chetumal kenti yakınlarındaki yemyeşil ağaçlarla kaplı koyu kral mavisi rengindeki Azul Kuyusu en çok ziyaretçi çeken yerlerden. Çok renkli ‘Bacalar Lagünü’ne yer altından kanallarla bağlı olan bu kuyunun 200 ile 300 metre çapında 90 metre yüksekliğinde olduğu söyleniyor. Yüzmek ve hoş vakit geçirmek için dünyanın birçok yerinden turisti ağırlıyor. Berrak ve temizliğiyle ön plana çıkan bu kuyular, küçük balık çeşitlerinden deniz bitkilerine kadar birçok canlıyı tanıma fırsatı da sunuyor. Su altı fotoğrafçıları için ülkü bir yer.
Coober Pedy
Güney Avustralya’nın güneyinde yer alan Coober Pedy, Avustralya’nın opal madencilik sanayisinin merkezinde bulunan bir kasaba. Şimdilerde, Coober Pedy’nin yüzde 60 yerlisi, yerin altında yaşıyor ve kasaba sürdürülebilir ömür manasında bir başkan olma yolunda ilerliyor. Pekala, Coober Pedy kasabasını bu kadar değişik yapan ne? Bunaltıcı derecede bir yer düşünün, o denli ki insanın kendini yerin altına sokası gelecek kadar. İşte Avustralya’nın güney kısmında taşrada yer alan Coober Pedy, tam da bu tanıma uyuyor ve genelde etraf, lokal opal madenlerden gelen ince kırmızı toz ile örtülü oluyor.
Yöre halkı daha serin, daha yaşanabilir bir hava elde etmek için, tüm yaratıcılığını kullanarak eski madenlerde hatta sığınaktan kiliseye kadar bir yer altı topluluğu oluşturmuş. Bugün, Coober Pedy halkının, yaklaşık yüzde 60’ı yerin altında yaşıyor. İşin farklı olanı, Coober Pedy’nin kökenlerinin de yer altına dayanması. Yaklaşık 100 yıl evvel genç bir çocuk, bölgede birkaç kesim opal keşfetmiş. Buradan başlayan kıssa, madencilerin bölgeye akın etmesiyle devam etmiş ve böylelikle Coober Pedy kısa bir müddette dünyanın en geniş opal kaynağı olmayı başarmış. En parlak periyodu olan 1970 ve 80’lerde kasaba, neredeyse 1000’den fazla madenciye konut sahipliği yapmış.
Bugün ise yalnızca 100 madenci Coober Pedy’de yaşıyor. Opal cenneti olan Coober Pedy’nin özelliklerini ve kıssasını duymuş olabilirsiniz. Ama bu enteresan yer altı kasabasının son vakitlerde tekrar dikkat çekmesinin farklı bir sebebi bulunuyor: o da elektrikli güç projesi. 2017’de tanıtılan projeye nazaran bölgenin güneşli ve rüzgarlı havasından faydalanarak Coober Pedy’nin yenilenebilir gücü, kentin muhtaçlığı olan yüzde 70 enerjiyi üretiyor.
Böylelikle, kentin büyük kısmına, yenilenebilir güç sayesinde güç sağlanmış. Ayrıyeten Coober Pedy’deki güneş panelleri, Avustralya’yı, dünyadakiler ortasında öne çıkarmayı başarmış durumda. Yazın sıcaklığın 53 derecelere tırmandığı bilinen bir yerde, bu pak güç kaynağı, kenti ısıtmak için kullanılan mazotun ısısından ve dumanından kurtulmasını sağlıyor. Yaklaşık 10 seneye yakın bir vakitte, opal madencilik dalının ortasında, Coober Pedy kendi kendine rahatlıkla bakabildiğinden ötürü şimdilerde yeni sakinlerini kendine çekmeyi başarıyor.
Derinkuyu / Kapadokya
Bir labirenti andıran Derinkuyu yer altı kentinin tarihi MÖ 8. yy’a uzanıyor. Tarihçiler Derinkuyu’nun Hititler ya da Frigler tarafından kurulduğunu düşünüyor. Derinkuyu’nun keşfedilmesi ise yakın bir geçmişte gerçekleşiyor. 1960’lı yıllara kadar keşfedilmeden kalan kent, bir inşaat çalışması esnasında, baht yapıtı ortaya çıkartılıyor.
Derinkuyu yer altı kentinin savaş ve işgal devirlerinde sığınak olarak inşa edildiği düşünülüyor. 18 kattan oluşan Derinkuyu, havalandırma şaftları, kuyular, mutfaklar, okullar, yağ depoları, hamamlar, şaraphane ve 20 bin kişilik bir ömür alanı ile adeta bağımsız bir kent olarak karşımıza çıkıyor. Hücum riskine karşı, kentin her girişi, tek taraflı olarak yuvarlak taş kapılarla kapatılabiliyor.
{sitename}
